Dzień 7 kwietnia 2017r. dla uczniów naszej szkoły był dniem wyjątkowym. Klasa II LOa o profilu europejsko-medialnym oraz wybrani uczniowie z pozostałych klas pod opieką pani profesor Anny Polichnowskiej udali się do Starostwa Powiatowego w Kole na spotkanie z poetką nagrodzoną Nagrodą Literacką "Nike" 2016 - Bronką Nowicką. Odbyło się ono w ramach współpracy z Powiatową i Miejską Biblioteką Publiczną w Kole. Na początku spotkania pisarka powiedziała kilka słów o sobie. Opowiadała o historii przedmiotów, które zainspirowały ją do tworzenia. Następnie rozpoczęła się prezentacja książki, za którą dostała nagrodę. "Nakarmić kamień" to jej debiutancka pozycja poetycka. Znajdują się w niej 44 krótkie opowiadania - jak sama mówi moduły - które są poświęcone "Niemożliwemu". Książka jest warta przeczytania, a poniżej zostało zamieszczone jedno z wielu opowiadań Bronki Nowickiej.
Kamień
Ani kasztany wrzucone w kieszenie, ani kradzione jabłka nie
ciążą dziecku tak, jak smutek. Pracą smutku jest przyjść i być. Nic
więcej. Reszta należy do człowieka – jeśli go podejmie, smutek
się utuczy jak toczona śnieżka. Oblepi każdą myślą.
Teraz jest lato. Dziecko stoi w ogrodzie, ma otwarte usta, przez
które dymi oniemienie światem. Smutek leży obok. Nie topnieje.
Nawet się nie poci.
Dziecko wie, skądś wie: żadna rzecz nie należy do siebie. Ani
pasek na odwłoku pszczoły, ani włos konopnego sznurka, ani liść,
który spada. Są częścią wszystkiego. Jak zobaczyć wszystko, jeśli
wokół widać tylko rzeczy i każda chce być poznana?
Dziecko czuje podniecenie. Zaczyna się w głowie, spływa
między nogi, łaskocze, jakby ktoś dotykał piórkiem. Dotykał
tam. Wie: chce wszystkiego. Wie też – nie dosięgnie go bez po-
znania każdej rzeczy osobno. Takiego ogromu nikt nie przepuści
przez młyn rąk i zmysłów. Niemożliwe. Kula smutku pasie się
na mroźnym słowie „niemożliwe”.
Dziecko zamyka usta. Wlecze się do domu. Po drodze znajduje
kamień.
Szurgot Paulina II Loa
